dunne kleuring
Laten we om te beginnen even een korte blik werpen op wat dit proces inhoudt. Wanneer de temperatuur en de druk het ideale punt bereiken, (ongeveer 750 kennissen druk/temperatuur bereiken het ideale punt), druppelt een laagje vloeistof van het contactmateriaal (solenoth, tolueen, naftaleen, enz.) op het oppervlak van de coating en vormt een uniform, doorzichtig, glanzend oppervlak.
Als eerste beginsel heeft het de eigenschap van doorzichtigheid en witheid, maar niet tegelijkertijd. Deze eigenschap wordt kleurverlies genoemd. Zij geldt niet voor de kleur zelf, maar voor de beoordeling van de aanwezigheid van kleur. Wanneer een kleurvloeistof per ongeluk wordt gemorst op een oppervlak dat er niet op is voorbereid, neemt het een karakteristieke kleur aan. Omdat de kleurstof kleur geven aan het oppervlak, is, wanneer het op het oppervlak wordt gespoten nadat het kleuringsproces is voltooid, de kleur van het materiaal niet meer aanwezig, maar wordt de kleur van de vloeistof via dampen door de microscopische poriën in het materiaal overgebracht en vormt het een licht geel/bruinachtig uiterlijk.
Een tweede principe zorgt voor de vorming van een glascoating. Tijdens het beslaan wordt een relatief kleine hoeveelheid stof aangebracht zoals kleurstoffen of kleurstickers. Door de relatief hoge druk vormen zij een waterig gedeeld systeem op het oppervlak. Omdat het systeem zich zo vormt is het ook potentieel doorzichtig, maar het oppervlak eronder (waar men de vloeistof kan zien) is bedekt met de films.
De uiteindelijke chemische reactie die gevierendeelde gassen vormt, is heel iets anders dan in het vorige geval, in dit geval gezien als een overdrachtsproces. De oppervlakken worden nu gescheiden door een uitwendige film van koolstof van een niet-interactieve vaste stof (ruwweg micrometrische kegelvormige substantie). De films hebben een alfa-steroïdale structuur, bestaande uit vier verschillende uiterst dunne lagen. Hoewel deze films zeer dun zijn, zijn zij niet noodzakelijk perfect. Sommige van de films zijn dikker dan andere. Zij vormen een enigszins visceuze film die van de vaste stof naar het oppervlak opstijgt. Dit lijkt aanvankelijk een zeer stijve film te zijn, totdat hij warmer wordt. De krachtige film vult de spleten die af en toe in de vaste stof ontstaan. Hij rimpelt als gescheurd papier. Bij het afvegen van het oppervlak neemt het kleine hoeveelheden deeltjes op, zoals zand en stof, dat lijkt op het zand dat door de wind wordt opgeblazen. Het optische effect van dit systeem is verbluffend. Het geeft een normaal uiterlijk van fijne patronen, zelfs in dichte mist.
Tijdens het testen stelden wij vast dat deze film een uitstekende kleuruniformiteit vertoonde, en een mate van lichtreflectie vertoonde die ongeveer gelijk was aan die van de fijnste filtratie. Natuurlijk licht en zonlicht beïnvloedden sterk het uitzicht van deze films.
Het echte voordeel van “sjabloonfilms” in tegenstelling tot de kleurfolies is het gemak waarmee ze kunnen worden aangebracht. Veel films vereisen vooraf gespoten was en speciale ontwerp-processen voordat ze op de oppervlakken worden gespoten. Sjabloonverven zijn niet alleen dunner dan kleurfolies, maar zij hoeven ook niet vooraf te worden gespoten. Om de overgang van de tint naar de “sjabloonverf” te maken, zou u eerst de tint moeten aanbrengen, en dan de “sjabloonverf”. Gewoonlijk wordt de kleurstoffilm aangebracht met deVTOL-boomboomsin AZ of 5130 hoekzeutonator (cel Bottle) of met de hand met een verfpistool.
Ik denk dat de sleutel tot het zeker maken dat uw “glas tinting keuze” zal er mooi uitzien is het voorbereiden van uw oppervlakken om “ipples” die zullen verschijnen na het bedekken van een autoruit te verminderen. Ik denk dat het vanzelfsprekend is dat je het moet hebben voorbereid en klaar om te gaan wanneer je begint met het tinten. Dit is minder een probleem met dikke glanzende folies, maar een behoorlijk probleem met dunne folies. In eerste instantie kunt u een harde plasticade pan gebruiken. Zorg ervoor dat er geen koffiekopjes in verstopt zijn geweest. Verwijder eventuele decoratieve of persoonlijke merktekens van de folies alvorens ze te behandelen. De oppervlakken van het glas moeten zeer schoon zijn. Vitale glasspatten kunnen met een scheermesje worden verwijderd. Ook de randen van de gieken moeten worden schoongemaakt.
Breng de tintofleen aan en laat het even waasen, wat normaal ongeveer vijf minuten is. Haast u niet te snel, zodat er luchtbelletjes kunnen ontstaan. Neem in dit stadium van de film een zeer dun 50-50 mengsel van de samenstellende materialen van de tint. De punten van de Rita en de Getz worden samen aangebracht, lichtjes overlappend. Laat het ongeveer een uur drogen, of het beste in de schaduw, om volledig te drogen. Haast u niet om het klaar te krijgen, want het blijft maar ongeveer acht uur doorschijnend. Voer alle andere ramen in het proces op hetzelfde moment uit.
De relatief snelle doorlooptijd van acht uur zorgt voor lange wachttijden tussen de ramen, zodat ze allemaal samen in dezelfde sessie worden gedaan. Het vindt plaats op de zesde van de maanden voor de weinige wachttijd.
Lees meer
Over de auteur
